Miedź to dość powszechny, choć również kosztowny metal. Występuje ona w dużych ilościach oraz w różnego rodzaju przewodach do sprzętu elektronicznego i RTV. Pozwala to na spory stopień odzysku tego materiału. Jej właściwości fizyczne, takie jak plastyczność oraz wytrzymałość, decydują o tym, że znajduje ona zastosowanie w budownictwie. Jednym z takich przejawów jest budowa pokryć dachowych z blach miedzianych.
Pokrycia dachowe wykonywane są z blachy o grubości ok. 6 mm. Miedź wykorzystywana do tworzenia pokryć dachowych, występuje w formie taśm nawijanych na rolki. Stanowi ona dość plastyczny materiał, dzięki czemu można z niej uzyskać dachówki rombowe, prostokątne, półokrągłe czy w kształcie rybiej łuski. Miedź jest dość wrażliwa na kontakt z różnymi substancjami chemicznymi, dlatego podczas pracy nad pokryciem jest ona izolowana od impregnatów do drewna. Z tego samego powodu nie należy łączyć jej z metalami, które mają wyższe wskaźniki elektrochemiczne.
Wskazuje się, że miedź ze względu na swoją wytrzymałość jest doskonałym materiałem tworzenia pokryć dachowych. Jej charakterystyczną cechą jest to, że w kontakcie z powietrzem pokrywa się warstwą patyny, dzięki czemu wykazuje ona właściwości konserwacyjne. Jest to jeden z sekretów jej wytrzymałości, która może wynosić nawet przeszło 200 lat. Wytwarzająca się na powierzchni blachy miedzianej patyna tworzy szczelną izolację przed wpływem zmiennych warunków atmosferycznych, ale zwiększa także ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi.
Właściwości te decydują również o walorach estetycznych docenianych przez architektów oraz projektantów. Miedziane elementy dachów można spotkać w wielu konstrukcjach zabytkowych, ale także w budownictwie mieszkalnym oraz małej architekturze, gdzie pomagają uszlachetnić budynek i dodać mu charakteru.